2. FiZiKi YAPI, DOğAL KAYNAKLAR VE KENTİN MEKAN OLUUMUNU
BELİRLEYEN EKLER
• eğimler, yükselti kuakları, topografya, jeolojik yapı, ve yerleime uygunluk durumu,
tarımsal potansiyeli olan alanlar, su kaynakları, tarımsal sulama alanları, altyapı ve
farklı statüdeki koruma alanlarına ilikin veri katmanları
Bu bölümde, fiziki yapı, doal kayalıklar ve mekan oluumunu belirleyen etmenlere dayalı
olarak, kentin mekansal gelimesini sınırlayan eikler ve gelime potansiyeli olan alanları
ortaya koyacak biçimde eik analizi yapılmaktadır.
lk bölümde eik analizine esas olacak fiziki veriler ve doal kaynaklar ile, altyapı bilgileri ve
koruma statüsünde olan alan ve sınırlar ortaya konulmakta, ikinci bölümde, eiklerin
niteliklerine göre öncelik sıralaması ortaya konularak uygun alanlar aratırılmaktadır.
3.1. FiZiKi YAPI VE DOĞAL KAYNAKLAR
3.1.1. İklim ve Mikroklima
Kentin iklimi insan yaamı ve salıı açısından olumlu özellikler taımakla birlikte yaz
aylarında yaanan kuraklık ve kararsız yaıların sonucu su baskınları gibi riskler söz
konusudur. Yılın büyük bölümü sıcak, açık ve günelidir. Yazları, sıcaklıın yükseldii
günlerde, sıcaklıın olumsuz etkileri dalardan gelen serin esintilerle hafiflemektedir.
Yerleme alanlarının planlanmasında hakim rüzgar yönü göz önüne alınarak hava
akımlarının sürekliliini salayacak yeil akslar yada koridorların oluturulması önem
kazanmaktadır. Vadi tabanları ve toporafyanın bu amaçla deerlendirilmesi, yol sistemi ve
yapı kitlelerinin tasarımda bu faktörün göz önüne alınması gerekmektedir.
Kent’da yazların sıcak ve kurak geçmesi, sıcaklıın daha fazla hissedilmesine insan salıı
üzerinde de olumsuz etki yapmasına neden olmaktadır. Vadi tabanlarında nem oranı daha
yüksektir. Yerleme alanları vadi tabanlarının dıında yer seçmektedir.
Kentin planlanmasında özellikle havayı kirletici etkileri olan sanayi ve küçük sanayi gibi
kullanıların yerseçiminde, hakim rüzgar yönünde göz önünde bulundurulması önem
kazanmaktadır.
3.1.2. Toporafik Eikler
Planlama alanı akarsuların oluturduu küçük vadiler dıında genellikle düz ve düze yakın
eimli, yer yer dalgalı, engebeli bir topografyaya sahiptir.
Mevcut yerleim alanlarının eimi düükt olup, eim, gelime alanları açısından önemli bir
eik oluturmamaktadır. Bununla birlikte vadilerin özellikle batı yamaçları yerleime elverili
olmayan dik yamaçlardan olumutur. Bu yamaçlar yer yer ulaım balantısına da izin
vermeyecek biçimde diklemekte, vadinin dou ve batısındaki bölge arasında doal bir eik
oluturmaktadır.
3.1.3. Yerbilimsel Veriler, Kayaç ve Zeminlerin Özellikleri
3.1.4. Afet Riskleri, Yerbilimsel Verilere Göre Gelimeye Uygun Alanlar
Depremsellik
Bayındırlık ve skan Bakanlıı’nca 1996 yılında yayımlanan Türkiye Deprem Bölgeleri
Haritası’nda, Kent 2. derece deprem bölgesinde yeralmaktadır. Kent merkezinde ve
çevresinde depreme neden olan aktif fay saptanmamıtır.
Bayındırlık ve skan Bakanlıı verilerine göre ikinci derece Deprem Bölgesinde yer ivme
deerinin 0.30 <A<0.40 g alınması önerilmektedir.
Kaya Dümesi
Vadiler boyunca, dik yamaçlarda, kaya düme olasılıı bulunmaktadır.
Yer Kayması
Yakın çevrede geni bir bölgede yer kayması (heyelan) riski bulunmaktadır. Bazalt örtüsü
altında gevek tutturulmu malzeme ve yamur sularının killi düzeyleri sıvılatırması
nedeniyle bölgede kademeli olarak gelimi yer kayması gözlenmektedir.
Takın Alanları
MTA raporu’na göre, vadi yataı aynı zamanda takın alanıdır. Sellenme döneminde nehrin
yatak deitirmesi sonucunda takınlar geni bir alana yayılmaktadır. Takın alanın her iki
yanı 2-5 metre yüksekliinde toprak yarla sınırlanmıtır. Deiik kesimlerde taban suyunun
yükseklii nedeniyle bataklık ve sazlık olumutur. Yatak eiminin azaldıı yerlerde
menderesler, kopuk menderesler ve kum adacıkları olumutur. Nehir yataının takın alanı
olarak korunması gerekmektedir.
Kentsel Gelime ve Sanayi çin Uygun Alanlar
Vadi zemin özellikleri açısından yerleime, konut geliimine; yapılamaya uygun deildir.
Kentin güneyinde, bazaltlarla, A Formasyonu dokanaında gözlenen kaya dümeleri ve
alanın tarım arazisi olması nedeniyle yerleime açılması uygun deildir.
Kademeli olarak doudan batıya doru yükselen düzlükler, morfoloji ve toporafik eim ve
jeolojik özellikleri açısından kentleme ve sanayi yapılamasına uygundur.
Raporda, Kentin geliebilecei alanların bütünsel olarak incelenmesi, zeminin mühendislik
özellikleri, kaya dümesi, erozyon, takın alanları, toprak kayması gibi afet riskleri
aratırılmaksızın yerleime açılmaması önerilmektedir. Bu amaçla, kent ve yakın
çevresindeki potansiyel gelime alanlarını kapsayan, yerleim amaçlı jeolojik etüdler
yapılmaktadır.
3.1.5. Su Kaynakları Hidrolojik Yapı
3.1.6. Arazilerin Tarımsal Potansiyelleri
Tarım arazilerinin nitelik ve kullanım esaslarının belirlenmesi, korunması ve tarım dıı
amaçlarla kullanılması ile ilgili ilke ve esaslar 5403 sayılı Toprak Koruma Ve Arazi Kullanımı
Kanunu çerçevesinde plan kararları ile belirlenmektedir.
Toprak, toporafya özellikleri ile iklim koulları mevcut sulama durumu ve arazinin kullanma
biçimi de dikkate alınarak yapılan bu sınıflandırmaya göre araziler, tarımsal potansiyelleri
itibariyle 4 grupta toplamıtır.
Mutlak tarım arazileri ( Birinci Derece Önemli Tarım Arazileri)
Bitkisel üretimde; topraın fiziksel, kimyasal ve biyolojik özelliklerinin kombinasyonu yöre
ortalamasında ürün alabilmesi için sınırlayıcı olmayan, toporafik sınırlamaları yok veya çok
az olan; ülkesel, bölgesel veya yerel önemi bulunan, halihazır tarımsal üretimde kullanılan
veya bu amaçla kullanıma elverili olan arazileri,
Kentili Arazi Varlıı ve 1/100.000 ölçekli Toprak Etüd Haritaları’ndaki birinci ve ikinci sınıf
topraklar, mutlak tarım arazisi olarak alınmıtır.
Özel Ürün Arazileri ( kinci Derece Önemli Tarım Arazileri)
Mutlak tarım arazileri dıında kalan, toprak ve toporafik sınırlamaları nedeniyle yöreye
adapte olmu bitki türlerinin tamamının tarımın yapılmadıı ancak özel bitkisel ürünlerin
yetitiricilii ile su ürünleri yetitiriciliinin ve avcılıın yapılabildii, ülkesel, bölgesel veya
yerel önemi bulunan arazileri,
Toprak etüt haritalarındaki üçüncü, dördüncü sınıf topraklar ikinci derece önemli tarım arazisi
olarak alınmıtır.
Dikili Tarım Arazileri ( Üçüncü Derece Önemli Tarım Arazileri)
Mutlak ve özel ürün arazileri dıında kalan ve üzerinde yöre ekolojisine uygun çok yıllık aaç,
aaçcık ve çalı formundaki bitkilerin tarımı yapılan, ülkesel, bölgesel veya yerel önemi
bulunan arazileri,
Toprak etüd haritalarında bahçe tarımı yapılan alanlar üçüncü derece önemli tarım arazisi
olarak alınmıtır.
Marjinal Tarım Arazisi (Dier Tarım Arazileri )
Mutlak tarım arazileri, özel ürün arazileri ve dikili tarım arazileri dıında kalan, toprak ve
toporafik sınırlamalar nedeniyle üzerinde sadece geleneksel toprak ilemeli tarımın
yapıldıı arazileri,
Toprak etüd haritalarında üçüncü, dördüncü, beinci, altıncıve yedinci sınıf topraklar marjinal
tarım arazileri olarak alınmıtır.
3.1.7. Meralar
Mera arazileri 4342 sayılı Mera Kanunu’na göre korunması gereken arazilerden olup, kentsel
kullanıma tahsisi konusunda kısıtlamalar bulunmaktadır.
3.1.8. Tarımsal Sulama Projeleri
3.1.9. Aaçlıklar ve Aaçlandırma Projeleri
Orman Bölge Müdürlüü’nün verilerine göre planlama alanı içinde orman statüsünde alan
bulunmamaktadır. Alanda orman içi dinlenme yeri de yoktur. Milli Park tabiatı Koruma Alanı,
Tabiat Parkı gibi koruma statüsünde alan da bulunmamaktadır.
• Mevcut Aaçlıklar
Planlama alanında çeitli kurulularca aaçlandırma çalımaları yapılmıtır. Bunlar;
• Aaçlandırma Projeleri
Kentsel alanlar çevresinde yapılan aaçlandırma ve yeil kuak projelerinin, doanın kent
içine sokulması nedeniyle salıklı kentsel geliimeye katkısı bilinmektedir. Kentçevresinde
yeterli aaçlandırma yapılmamıtır. Ancak aaçlandırma giriimlerinin çoaldıı
görülmektedir.
3.1.10. Rekreatif Doal Kaynaklar ve Potansiyeller
Planlama alanında, çevresel ve rekreatif açıdan önemli olan doal kaynak ve potansiyeller
genelde suya dayalıdır. Vadi bu bakımdan önemli bir potansiyel oluturmaktadır. Baraj gölleri
ve göletler de rekreatif potansiyele sahip alanlardır. Planlama alanı step karakterli bir
corafyada doal orman sınırları dıında kalmaktadır.
Planlama alanında orman varlıının bulunmayıı, doal bitki örtüsünün ve biyoçeitliliin
zayıf olması, orman ve bitki örtüsüne dayalı rekreatif faaliyetleri kısıtlayıcı bir unsurdur. Bu
konuda aaçlandırma yolu ile bir potansiyel yaratma çabası bulunmaktadır.
Vadi’nin jeomorfolojik, toporafik yapısı, su kaynakları ve hidrojeolojik özellikleri, bitki örtüsü,
bugünkü kullanım biçimi, kentle olan ilikisi, altyapı gelitirme potansiyeli gibi açılardan bir
bütün olarak kavrayacak bir proje kapsamında deerlendirilmeye gereksinim bulunmaktadır.
3.2. KENTN MEKAN OLUUMUNU BELRLEYEN YAPAY EKLER
3.2.1. Tarihi Kültürel ve Mimari Çevre
nsan uygarlıının önemli kültürel miraslarından birisi olan KentKalesi, surları, yapısı,
salamlıı, yazıtları, kabartmaları ile öne çıkan anıtsal bir eserdir.
Koruma Kararları
Koruma kurulları tarafından sit ve koruma alanı ilanı, tescil, geçi dönemi koullarına ilikin
kararlar alınmıtır.
Koruma Amaçlı mar Planı 1990 yılında yapılmı olup, stratejik kararlardan yoksun olması ve
uygulama araçlarının yetersizlii nedeniyle, bir fiziki uygulama aracı olarak kalmıtır.
Koruma Planı’nın yenilenmesi ve yerel kalkınma boyutlarını da kapsaması, Suriçi için
öngörülen kültürel miras yönetiminde yer alan kentsel iyiletirme ve ekonomik canlanma
bileenleri ile bütünletirilmesi gereklidir.
Son on yıl içerisinde yapılan bazı çalımalar da kültürel ve tarihi deerlerin korunması ve
yaatılması açısından yeterli olmamıtır.
3.2.2. Karayolu Kent çi Geçileri
karayolu balantıları kentiçi geçii ve Büyükehir Belediye sınırları içinde 2 veya 3 eritli
bölünmü yol niteliinde yapılmıtır. Ayrıca, kentiçi yolların birleme yerlerinde ve önemli
kentsel kullanılar için birçok kavak noktası olumutur.
Karayolu kentiçi geçilerinde, kavak ve servis yolu düzenlemeleri ile, kentle karayolu
ilikilerinin salıklı kurulması amaçlanmaktadır.
• Çevre Yolu Projesi
Karayolu kentiçi geçilerini yerleim alanları dıına taımak ve transit trafii kent dıına
yönlendirmek amacı ile iki çevre yolu projesi planlanmıtır. Karayolları tarafından
projelendirilmi olan çevre yollarına, önerilen çevre yollarının kentle ilikisi çevresel ve
ekonomik faktörler gözönüne alınarak alternatif güzergahlar önerilmitir.
3.2.3. Demiryolu Geçii
Demiryolu kentiçinden kuzey-batı-güney dou yönünde geçerek, aynı zamanda kentin
bölgelerini ayıran bir eik oluturmaktadır.
3.2.4. Havaalanı Uçu Koridorları ve Mania Planları
Havaalanı sivil uçulara da hizmet veren, yurtiçi uçulara açık olan bölgesel nitelikte bir hava
alanıdır.
KentHavaalanı Mania planlarında planlamada gözönüne alınması gereken uçu koridorları
ve mania kriterleri belirlenmitir.
KentHavaalanı Mania Planı
3.2.5. Askeri alanlar, Askeri Güvenlik Bölgeleri
Bu alanlarda 2565 sayılı Askeri Yasak Bölgeler ve Güvenlik Bölgeleri Kanunu ve
düzenlemeleri geçerlidir.
Askeri alanlar, askeri amaçla kullanılan eik alanlardır. Askeri güvenlik bölgelerinde,
Genelkurmay’ın görüü çerçevesinde sınırlı kullanımlara izin verilmektedir.
3.2.6. Taıyıcı ve letken Hatlar
Kent elektirik enerjisi, Seyrantepe ana indirici merkezi ve merkez yerleme çevresinde
yapılmı olan ana indirici merkezlerden daıtım yapmaktadır. Kent içinde ikinci ve üçüncü
derece daıtım yapan indirici merkezler ve trafolarla OG-AG sisteme balanmaktadır.
Bu hatların çevresindeki kullanım ölçütleri yaklama sınırları ile geçi hakların ilikin
düzenlemelere planlarda uyulmalıdır.
3.2.7. Katı Atık Düzenli Depolama Alanları
Çöp aktarma istasyonu, çevre yolunun 5 km’sinde olup inaatı tamamlanmıtır.
MTA’nın jeolojik raporunda, sözkonusu alanın yerleim alanlarına yakın olduu ve akarsular
boyunca ileride gelitirilebilecek rekreasyon tesislerini olumsuz etkileyecei düüncesiyle 3
km güney dousunda alternatif bir alan önerilmitir.
Çevre Mevzuatı’na göre belirlenmi olan katı atık düzenli depolama alanlarının en az 1 km
çevresi yerleime açılamamaktadır.
3.3. EK ANALZNE GÖRE GELMEYE UYGUN ALANLAR
3.3.1. Mekansal Geliemenin Belirleyicisi Olarak Eik
KentNazım mar Planı Aratırma Raporunda, fiziki veriler ve doal kaynaklara dayalı eikler,
altyapının getirdii sınırlayıcılar ve yasal düzenlemelerle getirilmi olan kısıtlamalar ortaya
konulmutur.
• Eiklerin konu ve niteliklerine göre sınıflandırılması
a- Fiziki ve doal eikler :
Toporafya, jeolojik yapı, zemin durumu, afet riski olan alanlar gibi dorudan fiziki
corafyanın oluturduu, doal yapıdan kaynaklanan eiklerdir. Bu eikler;
aılamaz ya da yerleim maliyetini artırıcı niteliktedir.
b- Kaynak potansiyeline dayalı eikler :
Toprak kaynakları, tarım arazisi potansiyeli, tarımsal sulama alanları ve bitki
örtüsünün oluturduu eikler, doal yapıya dayalı olmakla birlikte, doal kaynak
potansiyelini ortaya koyan eikler olup, ekonomik faydalar, çevresel riskler ve
ekolojik nedenlerle korunması gereken alanları temsil etmektedir.
c- Altyapı Kısıtlamaları ve yasal düzenlemelerden kaynaklanan eikler :
Doal, tarihi ve kültürel deerlerin korunması amacı ile, yasal düzenlemelerle
güvence altına alınmı, sit, koruma alanları, su kaynaklarını koruma alanları yada
askeri alanlar, havaalanı mania planı, demiryolu ve çevreyolu gibi kullanım ve
altyapı sınırlayıcıları da eik oluturmaktadır. Bu eikler, ilgili yasal düzenlemelerde
yer alan ve kullanım ilke ve ölçütleri bu düzenlemelerde ortaya konan alanlardır.
• Eiklerin planlamada öncelik sıralaması
Eiklerin planlamada nasıl kullanılacaı ya da hangi eiklerin öncelik alacaı da planlamanın
önemli bir sorunsalıdır. Eik alanları planlamada öncelii bakımından sınıflandırıldıında, üç
tür eik tanımı yapılabilir.
a- Birinci derece önemli eikler:
Topografik ve jeolojik yapısı nedeniyle yerleim olanaı bulunmayan alanlar (yüksek eimli
alanlar, kaya dümesi, yer kayması, takın vb.) ile yasal düzenlemelerde yerleime
açılamayacaı belirlenmi alanlar (Birinci derece arkeolojik ve doal sitler, su kaynakları
koruma alanları, askeri yasaklı bölgeler vb.) aılamaz eikler olarak tanımlanabilir. Birinci
derece eikler,
– Eimi %40’dan fazla olan alanlar
– Yer kayması, kaya dümesi, takın riski olan alanlar
– Yerleim Amaçlı Jeolojik Etüt Raporu’na göre yerleime uygun olmayan alanlar
– Mutlak tarım alanları
– Sulama alanları (proje ve iletme halinde)
– Aaçlandırma Alanları
– Su kaynakları koruma alanları (mutlak ve kısa mesafeli)
– Birinci derece arkeolojik sit alanları
– Birinci derece doal sit alanları
– Askeri yasaklı bölgeler
– Mania planına göre yerleime açılamayacak alanlar
– Katı atık depolama alanlarının 1 km çevresi, tıbbi ve tehlikeli atık depolama
alanlarının 3 km çevresi
– Enerji nakil hattı, taıyıcı ve iletken boru hatları ile ilgili standartlara göre yapı
yapılamayacak alanlar
b- kinci derece eikler:
– Toporafya, jeolojik yapı gibi doal yapı açısından geliime açılması sorunlu, yerleime
açılması halinde yerleim maliyetlerini artırıcı faktörler nedeniyle öncelik almayacak alanlar,
– Yasal düzenlemelerde kısıtlı kullanımlara (yeil alan, rekreasyon vb.) ya da younluk
kontrolü ile yerleime açılabilecek alanlar,
– Seçenek bulunmaması halinde yerleime açılabilecek alanlar (düük tarımsal potansiyeli
olan alanlar) gibi eikler, ekonomik yarar, ekolojik denge açısından deerlendirilecek
gerekirse yerleime açılabilecek alanlardır. kinci derece eikler,
– Eimi %20-40 arasında eimli alanlar
– Özel ürün alanları, dikili tarım alanları
– Mera alanları
– Takın alanları ve yer altı suyu yüksek alanlar çeitli önlemlerle (takın önleme
projeleri, drenaj yolu ile taban suyu düzeninin azaltılması, vb.) yerleime uygun
hale getirilebilir.
– 2. derece, arkeolojik ve doal sit alanlarında, Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma
Yasası ile KTVK Kurulu ilke kararlarında belirtilen kullanımlar, belirlenen kurallar
çerçevesinde yer alabilmektedir.
– Su kaynaklarını koruma alanları sınıflandırmasına göre, orta ve uzun mesafeli
koruma alanlarında yapılabilecek faaliyetler “Su Kirlilii Kontrol Yönetmelii” ile
DSK yönetmeliklerinde belirlenmitir.
c. Üçüncü derece eikler:
Kentsel kullanımında yasal düzenlemeler bakımından sakınca olmayan ancak yerleme
maliyeti çevre, ekolojik denge, ekonomik yarar, vb. açısından planlamada yerleime
açılabilecek alanlar olarak tanımlanabilir.
– Eimi %10-20 arasındaki alanlar
– Alüvyon vb. zayıf zeminler. Alüvyon dier birimlere göreli olarak zemin bakımından
zayıf olması nedeniyle, yapı maliyetini, afet riskini artırıcı bir unsurdur.
– Üçüncü derece arkeolojik ve doal sitler
– Kentsel sit alanları için özgün koullarına göre, koruma, canlandırma, ilevlendirme
gibi stratejiler gelitirilebilir.
– Marjinal tarım toprakları
Konu ve Öncelik Sıralamasına Göre Eikler
Birinci Derece Eikler kinci Derece Eikler Üçüncü
Derece Eikler
Topografik
Eikler
-Eimi %40+ alanlar -Eimi %20-40 alanlar
Jeolojik Yapı
ve Takın
-Yerleime uygun olmayan
alanlar
-Kaya dümesi, yer
kayması riski olan alanlar
-Önlem alınarak
yerleime açılabilecek alanlar
-Zemini alüvyon birimler
Toprak Kaynakları
-Tarımsal sulama alanları
mutlak tarım arazileri
-Meralar
Su Kaynakları
-Su kaynaklarını mutlak ve kısa mesafeli koruma alanları
-Su kaynakları orta mesafeli koruma alanları
-Su kaynakları uzun mesafeli koruma alanları
Bitki Örtüsü Aaçlık ve koruluklar Aaçlandırma yeil kuak projeleri Koruma Alanları
– 1. derece arkeolojik sitler
– 1. derece doal sitler
– Su kaynakları koruma
alanları
– Askeri alanlar
– Havaalanı mania planı
– 2. derece arkeolojik sitler
– 2. derece doal sitler
– Askeri güvenlik bölgeleri
– 3. derece arkeolojik sitler
– 3. derece doal sitler
– Kentsel sit alanları
Tablodaki öncelik sıralaması yasal düzenlemelerdeki deiimlere ve planlama ilke ve
politikalarına, gelime alanlarının büyüklük ve daılımına, planlamanın hedefleri ve alan
ihtiyacına göre deerlendirilebilir.
3.3.4. Eik Analizine Göre Gelimeye Uygun Alanlar
Yukarıdaki bölümlerde tanımlanan, sınıflandırılan, eiklere göre yapılan eik analizi paftaları
incelendiinde, Kentve çevresindeki alanların büyük bölümünün eik sınırlamalarının
etkisinde olduu ortaya çıkmaktadır.
Gelime alanlarının belirlenmesinde, yerleilebilir alanların büyüklük ve daılımının yanısıra,
bu alanların kent makroformunun bir parçası olarak bütünsellik içinde planlanmaya elverili
olması, mevcut ve planlı yerleim alanları ve altyapı ilikisi gibi birçok deikene göre
deerlendirme yapılmasını gerektirmektedir.
KentBüyükehir Belediye sınırları içinde eik sınırlamaları nedeniyle kentsel kullanımlara
açılabilecek alanların, çok sınırlı, küçük parçalardan olutuu, bütünlük ve süreklilikten
yoksun olduu görülmektedir.
Kentsel gelimenin, yerleim alanlarının gelisme potansiyelleri, dinamikleri, kentsel ve
bölgesel altyapı yatırımları vb. faktörler ile plan hedefleri ve alan ihtiyaçları göz önüne
alınarak, eik alanlarının önceliklerinin bu balamda deerlendirilmesini zorunlu hale
getirmektedir. Eiklerin önceliklerini yeniden deerlendiren bir yaklaımın yanısıra alt
bölgeler ölçeinde, ayrıntılı deerlendirmeler için çalımalar yapılmıtır. KentNazım mar
Planı kapsamında yapılan eik analizi çalımaları, iki düzeyde ele alınmıtır.
KentBüyükehir Belediye sınırlarının tümünü kapsayacak biçimde, doal ve yapay eik
sentezi haritaları elde edilmitir. Sözkonusu çalıma, Büyükehir Belediyesi sınırları içindeki
alanların büyük bir bölümü, doal ve yapay eik sınırlaması altında olduunu göstermektedir.
Tarım alanları ve sulama projeleri en önemli sınırlayıcılar olarak ortaya çıkmaktadır.
Büyükehir düzeyinde elde edilen sonuçlar da gözönüne alınarak kentin yapılı çevresinde
planlı yada gelime potansiyeli olabilecek alanlar için ayrıca daha ayrıntılı analizler
yapılmıtır. Bu kapsamda, kentin çeperinde, toplam 16 bölgede,24.350 hektar alanda analiz
yapılmı, eik bilgileri dıında, mülkiyet bilgileri, kamu arazisi varlıı, çevre düzeni planı
kararları, imar planlı alanlarda planların uygulanma durumu, onaylı mevzi planlar gibi
bilgilerde analize dahil edilerek alanın geliem potansiyeli ve sorunları harita ve tablolarda
gösterilmitir. Bu analizler, kentin gelime yönü ve makroform stratejilerinin belirlenmesinde
yol gösterici bir çalıma olarak görülmektedir.
Eik analizi çalımalarının sonuçları harita ve tablolar halinde ekte verilmektedir.